در فضای مجازی در حال وب گردی بودم و نه ول گردی...

صفحه ای باز شد

در آن صفحه شعری از استاد موید نوشته شده بود

حیفم آمدم ننویسم...

 

مهر تو را به عالم امكان نمي دهم

اين گنج پر بهاست من ارزان نمي دهم

گر انتخاب جنت و كويت به من دهند

كوي تو را به جنت و رضوان نمي دهم

نام تو را به نزد اجانب نمي برم

چون اسم اعظم است به ديوان نمي دهم

جان مي دهم بشوق وصال تو يا حسين

تا بر سرم قدم ننهي جان نمي دهم

اي خاك كربلاي تو مهر نماز من

آن مهر را به ملك سليمان نمي دهم

مارا غلامي تو بود تاج افتخار

اين تاج را به افسر شاهان نمي دهم

دل جايگاه عشق تو باشد نه غير تو

اين خانه خداست به شيطان نمي دهم

گرجرعه اي زآب فراتت شود نصيب

آن جرعه را به چشمه حيوان نمي دهم

تا سر نهاده ام چو مؤيد بدرگهت

تن زير بار منت دونان نمي دهم

--------------------------

بسیار زیبا و روان و دلنشین است


برچسب‌ها: استاد سید رضا موید خراسانی, شعر, آیینی, امام حسین, نون و القلم,

تاريخ : | | نویسنده : بي نشان |